Kort verhaal over Ambray - The Warrior Princess


De nacht smolt onder de warme zon. Ambray werd wakker met een stabiele geest. Ze had het gevoel dat al haar zintuigen waren als lekkere eitjes die netjes zaten in een mand. De gedachten over verse eieren gemaakt honger. Ze was jong, aantrekkelijk en zeer getalenteerd. Ze voelde zich niet te stoppen en erg zwak op hetzelfde moment. Haar grootste vijand was haar eigen geest. Ze was als een gevallen engel die was niet meer in staat om goed te zijn.

Het was tijd om zich dapper. Amrbay besloten om haar demonen te vechten vandaag.

De buren liep om te werken. De kinderen renden naar school en de oude mensen gingen om eten te kopen in de supermarkt, dat nog niet was geopend. De gele vogels waren luid en de kleine honden rende achter de kleurrijke vogels. De drie zichtbare dimensies van de werkelijkheid werd veel te heftig voor Ambray. Het hoofd was zwaar en de wereld werd te moeilijk te begrijpen. Ambray losgekoppeld van haar ziel opnieuw. De ochtend werd geruïneerd. De geest was boos op de wereld weer. Ze voelde zich verloren en hulpeloos.

De zenuwen werden gekieteld door zware gedachten over de toekomst. De lucht in de kamer werd zwaar en dicht.

Ambray herkende een vertrouwde geur van een jonge vrouw tijdens de onrust. Het was de geur van de menstruatie. De rust van de ziel brak in vele kleine stukjes. Ambray haar benen bewoog onder de deken. Ze bleef in bed twee uur lang zonder te bewegen. Haar geest was leeg. De lege leegte van de emotionele woestijn veroverde de jonge ziel van Ambray. Het was te laat te zijn in bed. Ambray haar donkere kleren nam van de stoel en ging in de felle straat van epSos.de de buurt van het strand.

De brede straten van Barcelona waren vol met toeristen en lokale mensen die zaten op bankjes en liep rond voor de lol. Het was duidelijk dat de mensen graag buiten te zijn op deze zonnige dag. Ambray ging zitten op een bank en keek naar de mooie vrouw aan de andere kant. Een kleine vlek op de hoek van de mond van de vrouw afgeleid de ogen van Ambray. Ze strekte haar tong, want het was haar favoriete jam met blauwe pruimen en rode vruchten. De vrouw likte het vastgelopen papier uit de buurt van haar schone wang en bleef haar zoet broodje te eten.

De vibratie van de tanden van de vrouw en de spanning van haar tong nog versterkt op de offerte Ambray de oren. De zoete geur van het broodje was te lekker om te weerstaan. Ambray werd meer honger. Haar zakken waren leeg als de lucht, omdat ze haar geld niet met haar. Ambray bleef kalm. Ze probeerde om te stoppen met schreeuwen vorm naar zichzelf.

De zoete geur van de vrouw werd het eten straalt uit haar tas. Ze was een Chinese vrouw en waarschijnlijk een buitenlander in Barcelona. De zoete geur werd onweerstaanbaar. Ambray kon het niet bevatten, haar honger. Ze vroeg de vrouw over de broodjes. De Chinese vrouw zei dat ze bereid de broodjes zelf. Ze bood een broodje te Ambray, want ze had te veel te eten. Ambray de ziel was niet klaar voor deze ongenode gast in haar leven. Ze nam de zoete broodje en zei niets. Ze stond op en wilde weg te lopen. De Chinese vrouw stond op en liep met haar. Ze zei dat ze dicht bij het park op de heuvel wonen. Ambray werd beschaamd, omdat ze dacht dat deze vrouw was een toerist. De Chinese vrouw zei dat ze gaat om dit deel van de stad heel vaak, omdat haar Duitse echtgenoot is eigenaar van een bedrijf in daar. Ambray werd beschaamd. Ze was niet klaar om te spreken met mensen en was bang voor buitenlanders. De Chinese vrouw bood een tweede broodje. Ambray nam het van haar hand en at sneller dan voorheen.

De honger was tevreden. De geest was sterker dan het hart. Ambray liep weg van de vriendelijke Chinese vrouw. Ze kon niet toestaan ​​dat de gasten in haar ziel. Ze verzette zich tegen de vriendelijkheid en rende weg in tranen. De straten werden smal en de mensen werd donker. Ambray ging de Arabische wijk van Barcelona.

Het continentale verschuiving in de geest van Ambray begon te golven te sturen door middel van haar lichaam. Ze ging op de stoep en opende haar handen. Twee Arabische vrouwen gedaald geld aan haar voeten. Ambray zei dat ze niet het geld nodig hebben, maar de Arabische vrouwen waren al weg en haar stem was te zwak om de lange afstand reizen.

Ambray huilde stilletjes op de stoep. Ze was uitdagend haar ingewikkelde klus. Ze vroeg zich af over de goede man dat ze nooit gevonden. Ze vroeg zich af over haar grootstedelijke levensstijl en haar emotionele leegte. Ambray probeerde de laatste mooie emotie die ze had onthouden. Haar vingers speelde met haar doek en ze begon weer te lopen. De goede herinneringen kwamen terug. Levendige beelden van de kindertijd Ambray begon terug te keren naar haar geest.

Ze herinnerde zich een zonnig strand en het groene park in Korea. Ze herinnerde zich als een klein meisje dat diep keek in de ogen van de mensen om haar heen. De ogen waren consumeren alles wat bestond rond die zonnige meisje. Ze was nieuwsgierig en jong. Heel anders dan de vrouw dat ze nu was. Haar jongere broer reed op de sterke rug van de vader. Hij vroeg de vader om sneller en sneller te lopen totdat de vader viel op het zand. De jongere broer glimlachte toen hij landde op het zachte zand. Het was een gelukkige dag, toen de vader nog leefde.

In haar jeugd, Ambray was een gezond meisje met een frisse glimlach. Ze had een witte jurk met bloemen en danste samen met de regendruppels, als het regende. Ze hield ervan om rimpelingen in de peddels van het water te creëren. Niets kon slaan haar sterke geest. Ambray voelde om iemand totaal anders nu. Het was een zalige tijd die voor altijd verloren was.

De warme herinneringen aan de gelukkige dagen getransporteerd Ambray in het rijk van positieve emoties. Ze begon weer te huilen voor zichzelf. Ze geloofde dat het ultieme geluk voor vrouwen is hun vermogen om liefde te creëren in het hart. Ze huilde, want er was niemand om liefde te creëren in haar hart. De emotionele leegte in haar hart was pijnlijk. Ze werd depressief en boos op zichzelf. Dit moest stoppen.

Ambray besloten om te veranderen. Ze besloot haar leven delen met iemand die heeft gelijkaardige emoties en kan haar lege hart te vullen met mededogen. Ze begrepen de aard van de positieve energie. Ze begreep dat ze moet zich richten op het delen van goede dingen met vriendelijke mensen om haar heen. Ambray haalde haar elektronisch tijdschrift en begon te schrijven. Ze glimlachte en knikte op bijna elke zin die ze schreef. Ze voelde zich goed over haar leven, toen ze in staat was om het te delen met iemand die haar elektronisch tijdschrift te lezen. Life was meteen getransformeerd.

De prachtige visioenen, over de mensen die zou lezen haar woorden, gemaakt Ambray trots. Ze was blij om te bestaan. Ambray was in een emotionele draaimolen van hoop. Ik hoop dat geïnfiltreerd haar ziel. Ze voelde zich gemotiveerd om haar leven te delen met dezelfde mensen. Het was haar laatste hoop. Het was haar laatste methode in de strijd tegen de demonen van haar negatieve emoties. Ze besloot om een ​​geestelijke krijger prinses te worden. Het zou haar nieuwe identiteit zijn dat ze kan meer dan zichzelf vertrouwen. Ze stelde zich aan populaire en bekende zijn als de grote sterren uit Europa. Ambray wilde haar demonen te verslaan, zodat ze kon ultieme geluk te krijgen. Ze wilde iemand in haar leven te hebben. Ze wilde een gezin te hebben en weer te voelen als een kind. Ze wilde spelen met haar eigen kinderen. Ze wilde liefde te voelen in haar hart.

De dag werd afgesloten. Ze zon kuste de horizon met rode kleuren. De lucht werd donker. Ambray naar huis gegaan. Ze opende haar koelkast en at de koek, dat maakte ze gisteren, want het was haar verjaardag vandaag. Ze werd in de hoop de taart te delen met iemand, maar ze had niet voldaan aan die speciale persoon nog niet. Ambray nam haar telefoon en maakte een foto van de taart. Zij publiceerde de foto in haar elektronisch tijdschrift. Niemand keek naar de foto, maar het voelde goed, want iemand zal later naar de foto kijkt en denk na over de taart. Deze gelukkige persoon zal nadenken over de verjaardag van iemand. Dat geluk persoon zal nadenken over de kleuren en de delen in de ervaring. Dit was belangrijk voor Ambray. Ze was weer blij.

De tanden werden gepoetst en het donkere haar werd gewassen met natuurlijke shampoo.

Ambray nam haar grote beer van het bed en drukte het tegen haar borst. De beer had haar favoriete geur en kleur. De beer werd een persoon voor Ambray. Het was dichter bij haar hart dan wie dan ook. Ze had altijd respect voor de beer voor zijn sterke integriteit en zijn eerlijke liefde voor honing. De glimlach van de beer was een teken van liefde en de ogen waren zijn wijsheid. De beer sprak met zijn ogen. Ambray gedroomd over de toekomst. Ze droomde over haar kinderen. Ze droomde van een groot huis en een boom met rode vruchten bezitten. Ze droomde om in de comfortabele armen van haar charismatische metgezel. Ambray sloot haar ogen.

Dit is hoe het delen van foto's op het internet is de moderne vrouw te helpen om weer gelukkig te worden. Wees goed voor jezelf. Deel dit verhaal met vrienden!

☰ ♡ ☼ ⚙ ⇡

Be happy. Talk with people.

🐦 Share on Twitter...

Share on Linked-in...

FB Share on Facebook...

Thank you for sharing !

website logo